PELIKAN-symbol ofiarności i poświęcenia
Znana od starożytności informacja, że pelikan karmi swoje młode własną krwią sprawiła, że od wieków stał się symbolem ofiarności, poświęcenia i miłości rodzicielskiej.
Ludzie, widząc z jakim zapałem pelikany wyścielały gniazdo puchem wyrywanym z własnej piersi, pewnie się przy tym kalecząc, wyobrażali sobie, że w ten sposób karmią młode krwią. Być może u podstaw legendy leży fakt, że pelikan wydobywając złowione dla piskląt ryby z worka znajdującego się pod dziobem, wykonuje energiczne ruchy. Powoduje to zabarwienie worka na intensywny czerwony kolor, i to mogło kojarzyć się z krwią.
Legenda o pelikanie opowiada o tym, że pelikan wyróżnia się wielką miłością do swych piskląt. Zdarza się, że gdy dorastają, dziobią swych rodziców, oni zaś odtrącając je mogą uderzyć tak mocno, że ciosy okazują się śmiertelne dla młodych pelikanów. Potem żałują tego, co uczyniły, i po trzech dniach matka otwiera swą pierś dziobem i skrapia pisklęta własną krwią i je ożywia. W średniowiecznych utworach poetyckich podaje się jeszcze inną wersję tej legendy. Nie mówi się już o śmierci piskląt, opowiada się natomiast, że stare pelikany tak długo karmią młode własną krwią, aż wycieńczone same umierają.

W chrześcijańskiej sztuce średniowiecza, pelikan, jako symbol Chrystusa i Eucharystii stał się bardzo popularny: przedstawiano go często na krucyfiksach, na portalach kościelnych i sprzętach liturgicznych.
Pelikan zaistniał także w symbolice judaistycznej, jako symbol miłości rodzicielskiej.
W okresie renesansu pelikan symbolizował Miłosierdzie.
Używany był także w symbolice masonerii szkockiej.
Stan Luizjana w USA posiada pelikana w herbie.
W heraldyce Herb Pelikan bywa również określany jako Pieta.

Jednym z popularyzatorów tej symboliki w krwiodawstwie wrocławskim był dr Tadeusz Partyka.

Obecnie RCKiK we Wrocławiu posługuje się symbolem pelikana prowadząc swoją działalność z zakresu krwiodawstwa i krwiolecznictwa .